rozpacz

        Widzi zdradzone chęci, twój zamiar wydany...

        August już wie o wszystkim, zna twoje zamysły,

        Od niego sprzysiężonych wyroki zawisły.

        Ewander tym wyznaniem chciał ocalić pana,

        I tyś na domiar ciosów, tyś pod straż oddana.

        EMILIA

        Pod straż! na cóż tak długo mój wyrok odwlekać?

        Najdotkliwsze cierpienie swego losu czekać.

        Kajdany, śmierć, męczarnie: na wszystkom gotowa.